وقتی نزدیک به موعد انتخابات در جمهوری اسلامی میشود بسیاری از افراد در دو صف مختلف قرار می گیرند. یک عده دعوت به رای دادن می کنند که البته حال و روز آنها مشخص است و من هم الان فحش یا ناسزای جدیدی بیاد نمی آورم که بخواهم نثار آنها کنم اما این مطلب متوجه کسانی است که مردم را از شرکت در انتخابات نمایشی نهی می کنند.من برای سهولت در گفتار اسم این گروه را می گذارم سرخابی. سرخابی ها وقتی نزدیک به انتخابات می شود این شعارها را تکرار مکرر می کنند که: رای نمیدم، رای ندهید، خاک برسرتون اگر رای بدهید، الاغ هستید که رای می دهید، مگه چشمتون کوره و واقعیتها رو نمی بینید که رای می دهید و….
در این پست می خواهم این نکته را یادآوری کنم که خدمت سرخابی ها به نظام جمهوری اسلامی اگر بیشتر از اصلاحی ها نباشد، کمتر نیست.
مشروعیت نظام
سرخابی ها استدلال می کنند که شرکت در انتخابات باعث مشروعیت بخشیدن به نظام می شود. به گفته اینها مسئولان نظام اسلامی آمار میزان مشارکت مردم را در جیبشان می گذارند و در ملاقات با همتایان خارجی خود با استناد به آن می گویند مردم نظام را دوست دارند و در ایران دموکراسی حاکم است. از آن سو لابی های موسوم به اصلاح طلب هم در بوق و کرنا می کنند که مثلن روحانی و لابد در انتخابات آتی جنتی اینقدر میلیون رای آورده است و با اینجور داستانها مشروعیت نظام را توجیه می کنند.
اینها در واقع دارند بمن و شما تلقین می کنند که میزان مشارکت مردم در نمایش انتخابات در میزان مشروعیت نظام موثر است. این در حالی است که در نظامهای دیکتاتوری میزان بالای شرکت مردم در انتخاب بهیچ وجه نماد مشروعیت نیست. نمونه های انتخابات در شوروی سابق، حکومت صدام حسین، نظام بشر اسد و بسیاری مثالهای دیگر نشان میدهد که آراء شرکت کنندگان در اینگونه نمایشها عامل مشروعیت نیست.
اینها حضور پررنگ و کم رنگ مردم در پای صندوقهای رای را نیز به مشروعیت نظام ربط میدهند، این در حالی است که برای حکومتهای دیکتاتور و از جمله حکومت ایران نمایش و مانور در پای صندوقهای رای کار آسانی است. جمعیت بالا و متراکم تهران و شهرهای بزرگ و نیز وجود نیروهای سازمان یافته حکومتی، برگزاری چنین نمایشهایی را آسان کرده است.
شعار برای رای ندادن زیبا است اما وقتی رای دادن یا ندادن ما تاثیری بر سرنوشت ما ندارد، سرخابی ها چه اصراری دارند که روز و شب بگویند رای ندهید ؟ بله سرخابی ها در واقع با شعار دعوت به رای ندادن بطور کجکی دارند بما تلقین می کنند که در نظام اسلامی رای مردم موثر است.
خاک بر سر فعالان مدنی
من از همین الان بشما قول میدهم که انتخابات اسفند 94 باشکوه تر از انتخابهای قبلی برگزار خواهد شد. البته از شکوه خانم خودمان و سایر شکوهها عذرخواهی میکنم، بعضی ها به این نمایش یا مانور انتخاباتی صفت باشکوه داده اند و من هم یکباره جوگیر شدم. موضوع اینجا است که فناوری نمایش انتخابات در کشور بسیار پیشرفت کرده است و مهندسان این رشته هرطور که دستور یا مصلحت آمده باشد، این نمایش را اجرا می کنند. سرخابی ها که همیشه از قبل به مردم هشدار داده اند که رای ندهید، بعد از پایان نمایش هم ظاهر می شوند و به فعالان مدنی می گویند، بکشید، توسری بخورید، حقتان است، ما که از اول گفته بودیم رای ندهید.
سرخابی ها خیلی هم خشن نیستند. بعد از پایان نمایش بسراغ شما می آیند و می گویند، ببینید این مردم شعور ندارند و با رای خودشان باعث تثبیت نظام شده اند. حالا دیگر نظام با وجود این مردم ابله تثبیت شده است. اشکالی ندارد، تو فعلن برو کتاب بخوان یا وبلاگ بنویس، در انتخابات بعدی همگی با شکوه بیشتر از مردم دعوت می کنیم رای ندهند تا انتخابات باشکوه دیگری برگزار نشود.
سرخابی ها در حمله به فعالان مدنی و چهره های شاخص جنبش آزادی خواهی قدرت مانور بیشتری دارند. آنها بر خلاف اصلاحیون بزبان گفته اند که برانداز هستند و با تمامیت جمهوری اسلامی مخالف هستند. اینها دعوت به رای ندادن را سند می کنند که از ته جیب هم به نظام وابسته نیستند و بنابراین دستشان باز است که به راهبری چون مهندس حشمت طبرزدی هم برچسب بزنند که همچنان پیرو امام خامنه ای است و 13 سال حبس و شکنجه های گوناگون را بخاطر حفظ نظام تحمل کرده است. تعجب نکنید اگر سرخابی ها روزی سندی از همکاری شاهزاده با جمهوری اسلامی هم منتشر کردند. خب، آنها برانداز هستند و ماموریتشان، ببخشید مسئولیتشان برانداختن است دیگر.
من رای میدهم
سرخابی ها اغلب با دیدن عنوان این مطلب عصبانی می شوند. و بد و بیراه نثار می کنند که تو مزدور حکومتی و با رای دادن باعث بقای نظام جمهوری اسلامی میشوی. اما من نظرم را تکرار می کنم. رای دادن در یک ساختار دیکتاتوری هیچ مشروعیتی به نظام نمیدهد و نظام برای نمایش انتخابات به اندازه کافی سیاهی لشکر دارد. ممکن است این سئوال مطرح شود که اگر رای من اهمیت ندارد، چرا اصرار دارم رای بدهم؟
راستش اصراری در کار نیست. شاید هم رای ندهم. وقتی شورای نگهبان دو هفته مانده به انتخابات لیست افراد مورد تائید خودش را منتشر می کند تا کسی فرصت مانور نداشته باشد، وقتی رسانه های ایران بحای صحبت در مورد برنامه هر نامزد از شعار نامزدها صحبت می کنند، وقتی امام جمعه تهران بمن می گوید تو آنقدر بیشعور هستی که نه تنها نمی توانی رهبر کشورت را خودت انتخاب کنی بلکه نباید بدانی رهبر انتصابی آینده چه کسی خواهد بود، در واقع وقتی همه چیز بازی و مسخره شده است، من هم بازی خودم را دارم.
شاید با پوششی در حوزه رای گیری ظاهر شوم که سپاه سردار نقدی در زمان عادی اجازه استفاده از آن را نمیدهد. اگر در خارج از کشور باشم، ممکن است اینبار لخت به سفارت جمهوری اسلامی بروم و آنها هم طبق دستور مجبور به مدارا باشند. بهرحال الان بشما نمی گویم بازی من چطور خواهد بود، بچرخ تا بچرخیم.
انتخابات نامشروع
همانطور که گفتم سرخابی ها بجای پرداختن به اینکه ذات این انتخابات نامشروع است، بحث فرعی رای دادن یا رای ندادن را پر رنگ می کنند تا پس از پایان انتخابات به فعلان بگویند مردم نادان هستند و جمهوری اسلامی را دوست دارند و از شماها کاری ساخته نیست. جمهوری اسلامی این دروغ را بخورد مردم ایران میدهد که همه جای دنیا نهادی شبیه شورای نگهبان دارد و تقدم تصمیم گیری 12 نفر بر 80 میلیون نفر امری طبیعی است. اینها مسائلی است که جهانیان را باید متوجه کرد و در این راه از های و هوی سرخابی هم نباید هراسی بدل راه داد.
این دوره حدود 12 هزار نفر نامزد نمایندگی مجلس شدند. درصد کسانی که از سوی شورای نگهبان انتخاب خواهند شد، سند خوبی خواهد بود که جهانیان بدانند در ایران در واقع 12 نفر برای کل جمعیت تصمیم می گیرند. حکومت و سرخابی ها هم البته بازیهای خودشان اجرا می کنند. یک نفر را وسط می فرستند که بگوید رشت باید پایتخت ایران بشود، یکی را با کلاه مخملی در برابر دوربین میبرند که هنوز در عالم فیلم فارسی های قدیم است و… که می خواهند نتیجه گیری کنند شورای نگهبان در واقع سیاهی لشکرها را شناسایی و حذف می کند. خبرگزاری اسپوتنیک از هم اکنون بیاری این پروژه آمده است و تعداد بالای نامزدها را لشکرکشی برای انتخابات نامگذاری کرده است. حضور چهره ها شاخصی از اعضای شورای همبستگی مانند هرمیداس باوند، عیسا خان حاتمی، کورش زعیم، حشمت اله طبرزدی، اسماعیل مفتی زاده و …. و نیز حضور فعالان مستقلی مانند قاسم شعله سعدی هزینه رد صلاحیت را برای شورای نگهبان و کل نظام سنگین کرده است. حالا هر آزادیخواهی هم می تواند لیستی از رد صلاحیت شدگان بهمراه خود داشته باشد و بسادگی به جهانیان اثبات کند که اساس این اتنخابات نامشروع و نمایشی است.
جنبش آزادیخواهی مردم ایران نه اصلاح طلب است و نه سرخابی. آزادیخواهان ایران یه هیچ شخصی و به هیچ شخصیتی که در قدرت نیست و پست حکومتی ندارد، حمله ور نخواهند شد. رای دادن یا رای ندادن مسئله اصلی ما نیست، مسئله این است که انتخابات جمهوری اسلامی نامشروع و نمایشی است و چنین نمایشی هیچگاه نباید عنصر مشروعیت نظام تلقی شود.